Rond 2015 maakt de Vlaamse Louise De Bruyne haar eerste hondenhalsband. “Ik kreeg het destijds in m’n hoofd om zelf halsbandjes te maken voor mijn honden. Mijn moeder kan behoorlijk goed naaien en heeft me laten zien hoe je met een naaimachine werkt. Toen ben ik eenvoudige halsbandjes gaan naaien.”

Hoewel ze het leuk vindt om te doen, maakt ze maar een paar banden. Tot zo’n vier jaar geleden de coronapandemie begint. “Ik zocht in die periode een nieuwe bezigheid en heb me volledig op het maken van halsbanden gestort.”

Succesvolle hobby

“Ik had zeker niet de intentie om van deze hobby iets groots te maken. Maar ik kon niet alleen producten blijven maken voor mijn eigen honden, want ik had al snel een enorme collectie hangen.” Louise lacht even en vervolgt: “Dat is een blijvend probleem, ik heb nu alweer plaats te kort voor alle banden en tuigjes voor mijn eigen honden.”

“Het was dus een fijne bijkomstigheid om niet alleen voor mijn eigen honden te creëren, maar ook producten voor andere honden te maken. Ik deelde mijn creaties op Facebook en daarop reageerden vrienden dat ze zulke halsbanden ook voor hun honden wilden hebben. Zo is de bal gaan rollen.”

“De eerste martingale-halsband die ik maakte, heb ik nog steeds,” vervolgt ze. “Dat was de halsband die ik op Facebook had geplaatst. We gebruiken de band nog steeds, maar niet te veel. Ik wil hem in ere houden, dus het is niet de bedoeling dat hij kapot gaat.”

“Toen ik merkte dat er mensen bleven bestellen op Facebook, besloot ik een facebookpagina te beginnen.” Deze pagina komt tot stand en krijgt de naam ‘Handmade By Loupa’. “By Loupa is een naam die ik tijdens mijn trimopleiding heb bedacht voor een eigen trimsalon. Toentertijd had ik een hond met de naam Appa en ik had zijn en mijn naam samengevoegd tot ‘Loupa’. Maar die naam heb ik nooit kunnen gebruiken tot ik begonnen ben met het naaien van halsbanden.”

Ontdekking van haar creativiteit

Louise heeft autisme en dat veroorzaakt fysieke klachten waardoor ze haar werk als logistiek assistent en als hondentrimmer niet meer kan doen. “Het is moeilijk dat ik hierdoor allerlei dingen niet kan, maar het is tegelijkertijd te danken aan mijn autisme dat ik halsbanden ben gaan maken en mijn creativiteit heb ontdekt,” legt ze uit.

“Ik heb mijn leven lang gedacht dat ik totaal niet creatief was, omdat ik dat koppelde aan de creatieve schoolvakken waarbij je bijvoorbeeld een leuk schilderijtje moest maken. Dat was echt niet aan mij besteed. Maar toen ik begon met het maken van halsbanden kwam ik erachter dat ik wel creatief ben en daar word ik heel gelukkig van. Het zegt me dat ik ergens goed in ben, dat ik iets kan. Het is een herontdekking van mezelf.”

“Mijn honden zijn mijn alles.
Alles draait om hen, zelfs mijn hobby.”

Een groeiend aanbod

“By Loupa is gestart met simpele, katoenen halsbanden,” vertelt Louise. “Op een dag kwam ik PPM tegen op social media en daar zag ik wel mogelijkheden in. Dan kon ik eens wat anders maken dan genaaide, stoffen halsbandjes. Dat was het eerste andere materiaal dan stof dat ik ging gebruiken en die collectie aan materialen heeft zich steeds verder uitgebreid.”

“Op dit moment verkoop ik halsbanden, leibanden, harnassen en penningen. Die halsbanden en leibanden zijn in allerlei versies te krijgen: ik werk met stof, BioThane, PPM, hondenlijntouw, paracord, leren koord en katoen touw. En ik maak allerlei creaties met een combinatie van materialen.”

Originaliteit en eigen stijl

Louise houdt van kleur en patroontjes en combineert dat graag zonder dat het chaotisch wordt. “Soms kan ik niet anders dan twee neutrale kleuren gebruiken bij takelen en dan ga ik alles nog een keer na: past daar geen enkel patroontje bij? Soms moet ik me erbij neerleggen, maar dat is wel tegen mijn zin.”

“Een aantal van mijn stoffen komt uit een grote stoffenwinkel in Oostende, maar de meeste koop ik via internet. In Amerika vind je veel originele stoffen, maar dan betaal je een vermogen aan importkosten. Ik heb uren doorgebracht met surfen op zoek naar originele stoffen en er een uitdaging in gevonden om mooie en unieke stoffen te vinden.”

“Het leukste in mijn collectie vind ik de banden met BioThane en stof. Dat is een uniek product en je kunt leuk variëren met de BioThane-kleuren bij de stoffen.”

Dat ze met haar producten en service iets goed doet, is duidelijk, want veel klanten komen bij By Loupa terug met een nieuwe bestelling. “Vrijwel vanaf het begin heb ik bijvoorbeeld een klant met vier chihuahua’s, voor wie ik steeds iets mag maken. En sinds ik actiever ben op Instagram komen meer mensen terug na hun eerste bestelling. Dat zijn de leukste klanten en ondertussen leer je ook die hondjes en hun afmetingen kennen, dat maakt het makkelijker.”

Where the magic happens

Louise laat de recent gerenoveerde zolder zien waar ze haar creatieve werk doet. “Hier maak ik alle creaties, van de halsbanden en tuigjes tot de penningen. En er is hier ook genoeg ruimte voor alle materialen en hulpmiddelen.”

Op een tafel onder het dakraam staat een naaimachine. “Dit is de oeroude naaimachine van mijn moeder,” vertelt Louise. “Hij is al zeker dertig jaar oud en doet het nog heel goed. Ik wil hem graag teruggeven aan haar; ik zou het niet kunnen verdragen als hij het opgeeft terwijl ik hem gebruik. Ik overweeg een industriële naaimachine te gaan kopen, maar dat is een serieuze investering.”

“Het liefst zou ik veel groter worden en dit voltijd doen, maar de realiteit is voorlopig helaas anders.”

Vinden van de juiste prijzen

Een eerlijke prijs vragen voor haar creaties was een zoektocht voor Louise. “Eerst plakte ik vrij willekeurig een prijs op de producten, zonder rekening te houden met wat ik zelf voor de materialen moest betalen en de tijd die ik ermee bezig was,” vertelt ze. “Het was nooit mijn doel om er rijk van te worden, ik vind het gewoon leuk om te doen.”

“Een goede vriend van me is zelfstandig elektricien en hij heeft me geholpen de juiste prijzen te bepalen. Hij heeft veel tijd gestoken in het maken van een excelbestand met alle kosten en de arbeidsuren per creatie en heeft op basis daarvan goede prijzen berekend. Ik ben hem daar heel dankbaar voor, dat had ik met mijn chaotische hoofd nooit zelf kunnen doen.”

“Regelmatig zeggen mensen dat ze m’n producten te duur vinden en in het begin trok ik me dat erg aan. Ondertussen weet ik dat de mensen die mijn werk waarderen nooit lastig doen over de prijs. Degenen die het te duur vinden, beseffen waarschijnlijk niet hoeveel werk er in zit.”

“Ik vind dit onderwerp nog steeds ingewikkeld. Ik maak harnasjes voor honden en vind ze zelf ook best prijzig. Ik zou ze wel kopen voor dat geld, maar ik zou er eerst wel twee keer over nadenken. Als ik bedenk dat ik met deze tuigjes al snel vijf of zes uur bezig ben, dan zijn ze eigenlijk nog te goedkoop.”

Kennis en technieken delen

Op social media krijgt Louise regelmatig vragen over haar technieken. “Als mensen me vragen naar tutorials op social media, stuur ik ze meestal naar algemene tutorials die ik zelf ook heb gebruikt in het begin. Soms vragen mensen tot in detail hoe ik het maak; daar ga ik liever niet te diep op in. Ik vind dat er dingen zijn die By Loupa uniek maken en dat wil ik graag zo houden.”

Het is soms wel zoeken naar een houding tegenover de mensen met wie ze online in contact komt. “Ik houd het liefst iedereen te vriend. Ik haat confrontaties, maar die zijn soms onvermijdelijk op social media.”

“Een keer vond een vrouw de prijs van mijn halsband te hoog,” herinnert ze zich. “Ze gaf aan dat ze hem dan beter zelf kon maken. Ik dacht: oké, zeker doen als je dat liever wilt. Maar een paar minuten later stuurde ze een bericht met: ‘Hoe maak je die touwen eigenlijk aan elkaar vast?’ Toen was ik echt verontwaardigd. Daar heb ik verder niet meer op geantwoord.”

Grenzen ontdekken en frustraties

“Sommige technieken, zoals macramé, ga ik nooit proberen. Daar ben ik te ongeduldig voor. Voor mij moet alles snel en duidelijk zijn. Als het veel tijd kost om te leren, word ik er gefrustreerd van en dat is niet de bedoeling.” Ze lacht even en voegt eraan toe: “Ik vond het al heel wat om te leren takelen, dat heeft mijn frustratielevel zwaar overstegen.”

“Ik zou dit heel graag fulltime willen doen, maar dat is waarschijnlijk niet realistisch. Als je dit voltijds doet, moet je zorgen dat je voldoende inkomsten genereert. Dat is een extra druk die erbij komt en ik vrees dat ik dat niet aan zal kunnen. Want er zijn dagen waarop mijn lichaam niet mee wil en ik weinig tot niets kan doen. Als ik moet leven van mijn creaties, kan ik het me niet permitteren om een hele dag niets te doen. Dat is continu een conflict in m’n hoofd, het liefst zou ik veel groter worden en dit voltijds doen, maar de realiteit is voorlopig helaas anders.”

Dieren in Louises leven

Met twee katten en vier honden die rondlopen in de woonkamer is één ding duidelijk: Louise is dol op dieren. “Ik heb altijd al van dieren gehouden. Het gezin werd vroeger serieus uitgebreid dankzij mij. Dat vonden mijn ouders niet altijd leuk, want er bleven maar dieren bij komen.”

“We hebben altijd katten gehad en ik herinner me dat ik een konijntje had. Verder heb ik lange tijd hamsteropvang gedaan voor het dierenasiel. En ik heb een aantal kittens opgevangen. Eén daarvan is blijven plakken; die woont nog steeds bij mijn ouders.”

Naast hamsters en kittens heeft Louise ook woestijnratten en gewone ratten opgevangen. “Een keer was een ratje dat ik opving zwanger, dus toen had ik het plezier die kleine, roze wurmels op te zien groeien.”

“Die ratjes, dat was the max,” vervolgt ze stralend. “‘s Avonds liet ik ze een poosje loslopen, dan kwamen ze op me zitten. En als je langs de kooi liep, staken ze hun snoetjes door de tralies. Zo schattig!”

Dieren zijn voor Louise niet alleen schattig, maar hebben haar ook geholpen in een moeilijke tijd. “Tussen mijn zeventiende en achttiende heb ik een heel zware depressie gehad. In die periode kreeg ik interesse in fotografie en ben ik veel gaan wandelen met het hondje dat we toen hadden. Dankzij die twee dingen kwam ik meer buiten en kreeg ik weer sociale contacten. Dat heeft echt geholpen.”

“En ook nu nog, want als ik mijn honden niet zou hebben…,” ze denkt even na. “Ik weet niet wat ik dan zou doen. Mijn honden zijn mijn alles. Alles draait om hen, zelfs mijn hobby. En die dieren moeten in beweging blijven en zo blijf ik dat ook. Het geeft me een doel in het leven.”

Volg Louise en By Loupa op Facebook of Instagram en neem een kijkje in de By Loupa webshop!