Mathias is geboren en getogen in Zweden, maar hij belt vanuit zijn kantoor in Guatemala, waar hij werkt als diplomaat. Hij woont in Midden-Amerika met zijn vrouw, twee dochters, twee Labradors en Afrikaanse papegaaien. Mathias draagt een wit overhemd met het bovenste knoopje open, heeft een ringetje in zijn linkeroor en glimlacht vriendelijk. Tussen vergaderingen, reizen en koffiepauzes door maakt hij tijd voor dit interview met Paracord.eu.

Hij is gepassioneerd over zijn werk, maar geniet ook echt van de tijd die hij besteedt aan zijn paracordhobby. “Elke dag als ik thuiskom uit mijn werk, ga ik een paar uur met paracord aan de slag. Ik gebruik het als een uitlaatklep van mijn energie en creativiteit, om te kunnen relaxen van de dagelijkse dingen. Je kunt niet televisiekijken en ondertussen een ingewikkelde armband maken op de automatische piloot. Het is steeds dezelfde handeling, maar het vraagt wel focus. Het is een goede manier om tot rust te komen.”

Kennismaking met paracord

Mathias begon met het creëren van tassen toen hij in Afrika woonde.  “Aangezien mijn gezin en ik veel reisden, had ik interesse in tassen. Ik wilde dat ze zowel functioneel als mooi zouden zijn. Mijn vrouw en ik zijn zelf leren tassen gaan ontwerpen, omdat leer en arbeidskosten in Ethiopië erg goedkoop zijn. Na een tijdje hadden we twee of drie modellen die we konden gebruiken en verkopen. Toch vond ik de handvatten van de tas nog te zwak en te dun.”

“Tijdens een reis naar Guatemala gingen we naar een outdoor winkel en daar ontdekte ik paracord type 1. Ik leerde hoe je een cobraknoop kon maken en knoopte die om de handvatten van de tassen heen, zodat ze comfortabeler werden. Ik gebruikte het ook voor de rits ter decoratie. Eerlijk gezegd was dit niet zo’n succes, omdat de tassen nu te duur werden.”

 

Een nieuw avontuur: Kruger EveryDay Carry

Hoewel niet direct een succes, was dit wel het begin van een nieuw avontuur: Mathias’ eigen webshop Kruger Everyday Carry. “Ik zag op social media dat er een subcultuur was met mensen die voor hun plezier armbanden maakten van paracord. Toen ben ik mezelf ook gaan leren hoe je zulke armbanden maakt en ik realiseerde me dat dit veel interessanter was dan tassen als je geld wilt verdienen.”

“Mijn broer is een outdoorsman. Hij zei tegen me: ‘Mathias, je zou eens moeten kijken naar het EDC concept: EveryDay Carry.’ Dat deed ik en ik ontdekte dat alles wat ik leuk vond, namelijk paracord, messen, zakdoeken en munten, samenkwam onder dit concept. Dit sprak me zo aan dat ik dit heb uitgebouwd tot mijn eigen merk. De producten in mijn webshop die ik het leukst vind, zijn de producten die ik zelf heb ontworpen en ontwikkeld.”

“Door paracord ben ik me ook gaan verdiepen in leer en metaalbewerking. Ik heb een cursus zilversmeden gedaan, zodat ik zelf zilveren producten kon maken. Ik heb bijvoorbeeld de tags op mijn website zelf met de hand gemaakt. Ik ben ook trots op een aantal kralen die ik samen met Covenant Gears, een merk uit Indonesië, heb gemaakt.”

“Het leukste aan het DIY-proces is dat je ruw materiaal hebt, daar doe je iets mee en dan wordt het een product. Een paar van de ontwerpen in de webshop zijn helemaal van mijzelf, dat is heel leuk.”

 

Werken met paracord

“Ik heb alle soorten paracord geprobeerd. Ik begon als groot fan van Atwood 550 koord. De binnenkant van dit koord is gemaakt van nylon, maar de mantel is van polyester. Toen had ik op een dag een gesprek met PullTightParacord uit de Verenigde Staten over wat het beste soort paracord zou zijn. Hij gaf aan dat het beste paracord honderd procent nylon is. Op zoek naar dit paracord kwam ik Paracord.eu tegen.”

“Ik begon te werken met nylon paracord en merkte dat dit veel makkelijker werkt bij ingewikkelde projecten omdat het zachter is dan het polyester koord. Tegenwoordig is nylon paracord 550 eigenlijk nog het enige koord dat ik gebruik. Natuurlijk gebruik ik af en toe ook micro cord en nano cord voor het naaien en ter decoratie, of voor dunnere armbanden.”

Geen gedeelde liefde voor paracord

Mathias komt uit een creatieve familie. Aan zijn vaders kant zijn allemaal keramiek kunstenaars te vinden. Mathias gebruikt zijn creativiteit in paracord, maar hoe zit dat met zijn dochters? “Mijn jongste dochter heeft niets met paracord. Ze vindt het belachelijk en vindt me een nerd. Ze zei: ‘Hij zit ofwel achter de computer of hij is aan het knopen.’ Ik liet haar iets zien dat ik met paracord had gemaakt en waar ik trots op was en ik vroeg haar of het mooi was. Ze had zoiets van: ‘Ja, vast, het zal wel’.” Mathias grijnst.

“Op een gegeven moment probeerde ik mijn oudste dochter een paar van de simpele knopen te leren zodat ze mij kon helpen met bestellingen. Dat werkte zolang ik haar veel betaalde. Uiteindelijk leverde me dat dus niet echt wat op.” Hij lacht hardop. “Soms als ik het erg druk heb, helpt mijn vrouw me met inpakken en sorteren, maar in principe doe ik het in mijn eentje. Mijn gezin en ik hebben andere interesses die we wel delen.”

Organiseren van de Knotgames

In 2018 werd Mathias gevraagd om te helpen met het organiseren van de Knotgames. “Richard, een Brit van het merk Knotparacord, benaderde me. Hij zei: ‘Jij bent iemand met een goed netwerk binnen de community, wat vind je ervan om een of andere wedstrijd te organiseren?’”

“Het idee was gewoon iets leuks te organiseren. was gewoon een idee om wat leuks te creëren. We begonnen ideeën uit te wisselen en bedachten een naam en een format. We hebben alles met z’n tweeën gedaan: we zochten sponsors en namen zelf verzendingen en andere kosten op ons. Gelukkig hadden we een paar trouwe hoofdsponsors waar we op konden bouwen.”

Het aantal deelnemers groeide in de loop der jaren. Niet alleen de outdoor mensen deden mee, ook de mensen uit de huisdieren community vonden het evenement. “Het was interessant om te zien dat er een hele groep paracorders was die geen idee had wat er aan onze kant van de tafel gebeurde, de kant van de lanyards en de armbanden. Er was geen contact tussen deze twee groepen. Dit verbaasde me. We besloten om één ronde specifiek aan de huisdieren te wijden, dat was erg succesvol.”

Na een paar jaar liet Richard aan Mathias weten dat hij niet genoeg tijd had om de Knotgames te blijven organiseren. Sindsdien regelt Mathias de wedstrijd in z’n eentje, maar de inzendingen worden beoordeeld door een diverse groep van ongeveer vijf juryleden. “Er zijn juryleden geweest uit Rusland, Canada, de Verenigde Staten, Nederland, Duitsland, Indonesië, noem maar op. Het is fantastisch!” Mathias straalt wanneer hij het heeft over de samenwerking met andere mensen uit de community. “Wanneer we de inzendingen beoordelen, is er altijd veel discussie en uiteindelijk zijn we het allemaal eens over de winnaars.”

Afgenomen interesse

“Vorig jaar was moeilijk. Er waren een aantal rondes met minder belangstelling, waardoor ik sommige rondes opnieuw moest lanceren. We kregen nauwelijks genoeg inzendingen. Daarom denk ik na over wat ik dit jaar anders moet doen.”

“Als ik terugkijk naar de voorgaande jaren, zie ik dat er altijd een bepaalde groep is die wint. Zij zijn ontzettend goed, dus wat moet ik doen? Ik wil hen niet uitsluiten, maar het wordt zo wel te moeilijk voor amateurs om mee te doen en dat is nooit de bedoeling geweest.”

Hij zwijgt even en denkt na over oplossingen. “Misschien moeten we de wedstrijd opdelen in verschillende niveaus, maar hoe? De enige manier om dat te doen, is door deelnemers zelf aan te laten geven bij welk niveau ze horen. Dan moet je erop vertrouwen dat mensen op een sportieve manier meedoen en niet om te winnen.

“Laat me weten wat jullie willen, geef me feedback!”

“Het is geen wereldkampioenschap, maar wel echt een belevenis. Een leuk evenement!” zegt Mathias enthousiast. “Iedereen moet mee kunnen doen en van elkaar kunnen leren. Ik ben een sociaal persoon en ik wil een community opbouwen rond paracord. In mijn werk als diplomaat draait alles om het creëren van netwerken. Familie, vrienden en relaties zijn eigenlijk het enige in het leven dat waarde voor mij heeft. Je zult gelukkig sterven als je veel interessante mensen hebt ontmoet, niet als je alleen maar veel hebt gewerkt.”

Zesde editie van de Knotgames

Dit najaar zal Mathias zijn best doen om de zesde editie van de Knotgames te organiseren. Wat kunnen we verwachten? “Ik denk dat we het dit jaar iets anders moeten doen, het moet compacter zijn. Ik denk niet dat we het weer hebben over drie of vier rondes met drie of vier weken voor elke ronde. Dat zou te langdradig zijn en mensen zullen dan hun interesse verliezen. Dus ik wil iets doen met een kortere tijdspanne. En misschien meer ‘boom’ in het evenement stoppen.” Hij beweegt zijn handen enthousiast.

“Ik wil graag tegen de paracord community zeggen dat ik open sta voor ideeën. Elk jaar stel ik mezelf de vraag: zal ik het opnieuw organiseren? Is er interesse? Laat me weten wat jullie willen, geef me feedback! We kunnen niet doorgaan als de paracord community het niet leuk vindt. Het is een community evenement, ik geniet echt van de interactie met het publiek. Hoe verspreid ik de boodschap? Help me, alsjeblieft.”

Volg de Knotgames en Kruger EveryDay Carry op Instagram en neem een kijkje in de webshop van KrugerEDC. Je kunt de Knotgames ook steunen door een donatie te doen.