Sinds 2017 heb ik duizenden mensen die een workshop kwamen volgen over de vloer gehad. En hoewel de workshops vanaf het begin erg enthousiast werden gewaardeerd, heb ik nog veel door ervaring moeten leren.

Les #1: Goede voorbereiding is het halve werk

De eerste jaren dat ik knoopte met Paracord was dit voornamelijk als hobby. Op den duur begonnen de bestellingen uit de hand te lopen. Daarom heb ik me in 2017 ingeschreven bij de KvK en zo werd de Paracordhobby ook steeds meer mijn werk.

In datzelfde jaar kreeg ik ook beschikking over een mooie kantoorruimte in de bedrijfshal van mij en mijn man. Hierdoor kon ik ook workshops gaan geven. Na een bericht hierover op Facebook stroomde mijn agenda vol. Kennelijk was er een enorme behoefte aan de workshops.

Toen begon direct het geregel. Ik wilde alles netjes op factuur, dus een pinapparaat en het afsluiten van een aansprakelijkheidsverzekering waren zeker nodig. Daarnaast moesten alle materialen in meervoud op voorraad zijn, zo ook een goede knoopplank voor iedere deelnemer.

Nadat dit geregeld was, kon het feest beginnen. Het langzaam en duidelijk uitleggen tijdens de workshops ging me gelukkig goed af en de sfeer erin brengen ook. Iedere dag was er veel gelach en iedereen ging blij naar huis met een zelfgemaakte halsband en/of lijn.

En dan loop je onverwachts tegen allerlei dingen waar je ondanks die goede voorbereiding nooit bij hebt stilgestaan. En waar je zelf dus ook weer van moet leren. 

 

Les #2: Wat eten we?

De workshops geef ik overdag en dat is dan inclusief een lunch. Dat ging meestal goed: ik zorgde voor verse broodjes, gebakken kroketjes, alle soorten beleg en lekkere drankjes.

Totdat je opeens om 5 voor 12 hoort dat er allergieën zijn of dat er 4 personen vegan zijn. Tja, dan raak je lichtelijk in paniek. Een belangrijke les: van te voren vragen naar allergieën en dieetwensen.

 

Les #3: Groepssamenstelling en sfeer

Dagelijks werd mijn atelier gevuld met 2 tot soms wel 6 personen, alleen de zondag hield ik vrij. Iedere dag was het ook een verrassing wie er zou komen.

Soms kwamen er groepjes vriendinnen die gewoon een dagje uit wilden. Ze willen niet verder gaan met knopen, maar ze volgen om de zoveel tijd gezamenlijk ergens een workshop.

Verreweg de meeste mensen wilden wel echt het knopen van halsbanden leren en ook zeker zijn dat ze de banden veilig maken. Vaak om hiermee thuis aan de slag te gaan als hobby en misschien later wel voor een extra zakcentje.

Het leukste voor de deelnemers en voor mij waren de groepjes vriendinnen of familieleden. Dat ging altijd het beste. Hoe komt dat? 

Gesprekken tijdens workshops

Het was wel eens zo dat er 4 mensen aan tafel zaten die elkaar niet kenden, uit verschillende delen van Nederland en België. En een hele dag bij elkaar dus. Ik moet mijn aandacht aan iedereen geven, maar de een heeft nu eenmaal meer hulp nodig dan de ander.

Wanneer je even moet wachten omdat jouw vriendin ‘in de knoop zit’, dan is dat niet erg. Maar als er een vreemde teveel aandacht nodig heeft, wordt het al gauw irritant.

Vriendinnen kennen elkaar en dan gaan de gesprekken over luchtige onderwerpen en meestal over de hondjes. Bij vreemden ontstaan er discussies en, geloof me, ik respecteer ieders mening, maar als 4 mensen uren met elkaar aan het discussiëren zijn over welke opvoeding voor Fifi of Brutus nou wel of niet goed is, dan kan ik er amper tussenkomen. Dat liep weleens best hoog op.

Groepen bekenden of privéles

En ik was natuurlijk wel de juf, die overigens helemaal leeg was na een dergelijke workshop. Op een gegeven moment heb ik besloten dat ik dit niet meer wilde. Toen ik aangaf op mijn website dat ik alleen maar groepen ging plannen waarbij de mensen bij elkaar horen, werden er heel wat wenkbrauwen gefronst.

Dat was voor mij lef hebben en misschien klinkt het ook wel arrogant. Maar voor mij staat de sfeer tijdens een workshop voorop. Mensen moeten een gezellige dag hebben, blij naar huis gaan en liefst nog eens terugkomen. Een aantal van mijn cursisten zijn al 11 keer geweest. Niet omdat ze het niet kunnen, maar omdat ze een gezellige dag nodig hebben.

Ook ben ik toen privélessen gaan geven, want daar was ook veel behoefte aan. Juist omdat er ook mensen zijn die zich niet comfortabel voelen in groepsverband of omdat ze gewoon de volle aandacht nodig hebben.

Les #4: Het kan korter!

Het hoeft zo lang niet te duren, was de feedback van cursisten. “We komen rond half 11, we zijn klaar met kleuren kiezen en het nuttigen van de koffie en appelflap (als we geluk hebben) om 11 uur. Rond half 12 zit de opzet op de plank en dan kan de uitleg beginnen. We snappen de knoop allemaal om 12 uur, maar dan hebben we nog wel veel hulp nodig.

En dan kom jij aan met de lunch? Nee, we willen doorgaan, het voelt alsof we na de lunch weer opnieuw moeten beginnen!”

Dat kwam binnen bij mij, ze hadden helemaal gelijk. Dus weer een ander concept qua workshops opgesteld. Natuurlijk staat de tafel vol met etenswaren, drankjes en alles wat erbij hoort, maar de tijd, de prijs én het resultaat is nu veel gunstiger voor alle partijen.

Les #5: Cursisten worden vriendinnen

In 2019 kwam het hele feest even ten einde. Na het overlijden van mijn man was de bedrijfshal geen optie meer. Dat betekende verhuizen. Het was een hele moeilijke tijd, maar veel cursisten werden toen ook vriendinnen en dat deed me goed.

Mijn doel was een nieuwe ruimte te zoeken om zowel te kunnen wonen en te werken. Dat bleek moeilijk te zijn, maar het is toch gelukt.

Nu geef ik de workshops op een ruime zolder en dat gaat precies hetzelfde. De kroketjes kan ik daar ook gewoon bakken en de grote tafel biedt voldoende ruimte voor 4 personen.

Tijdens corona waren de workshops natuurlijk weer niet mogelijk. Ik heb echt even getwijfeld of ik niet gewoon helemaal moest stoppen met de workshops, maar een goede vriendin sleepte me er weer doorheen. En gelukkig is nu vrijwel alles weer mogelijk.

Les #6: Knopers missen een naslagwerk

Op mijn website knotsure.nl kun je alle mogelijkheden qua workshops zien, maar deze site zal ook een mooi naslagwerk worden voor knopers.

Dagelijks komen er namelijk nieuwe knopers bij in de Paracordwereld en ik zie steeds dezelfde vragen voorbij komen. Meestal worden ze dan naar Google doorverwezen, maar ik weet hoe lastig het is bepaalde antwoorden te vinden.

Deze website moet dus een soort encyclopedie worden voor knopers, zodat de antwoorden makkelijker te vinden zijn. Het is een non-profit avontuur en kost nog even tijd, maar ik hoop dat het in de zomer van 2022 helemaal klaar is voor gebruik.